تأثیر توانمندی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در شکل‌گیری صلح ابراهیم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

2 علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

چکیده

روابط اعراب و اسرائیل همواره روابط خصمانه‌ای بود به ‌طوری که از سال 1948 تا سال 1973 چهار جنگ متوالی بین آنها به وقوع پیوست که با شکست اعراب همراه شد. اما پس از جنگ‌های حزب‌الله لبنان با اسرائیل، وقوع بهار عربی، امضای توافقنامه برجام، قطع روابط دیپلماتیک برخی کشورهای عربی با جمهوری اسلامی ایران، اعراب و اسرائیل روابط خود را با یکدیگر آغاز کردند؛ روابطی که هرگز تا سال 2020 به ‌صورت رسمی از سوی هر یک از مقامات طرفین اعلام نشده بود. تا اینکه در سال 2020 با میانجیگری دونالد ترامپ این روابط با عادی‌سازی روابط امارات و بحرین با اسرائیل و در ادامه سودان و مراکش به ‌صورت علنی اعلام شد؛ بنابراین تحقیق حاضر به دنبال پاسخ به این سؤال است: توانمندی هسته‌ای ایران چه تأثیری در شکل‌گیری صلح ابراهیم داشته است؟ فرضیه برآمده از این تحقیق آن است که صلح ابراهیم حاصل تهدید مشترک کشورهای عربی و اسرائیل از توانمندی هسته‌ای ایران می‌باشد. اهمیت تحقیق پیش رو از این جهت است که می‌تواند به درک بهتر سیاست خارجی اسرائیل در قبال اعراب و عادی‌سازی روابط این کشور با کشورهای عربی همچنین نقش توانمندی هسته‌‌ای جمهوری اسلامی ایران در بهتر شدن این روابط کمک کند. روش به کار برده شده در این پژوهش روش توصیفی-تحلیلی و روش جمع‌آوری داده‌ها استفاده از منابع کتابخانه‌ای، مقالات مجلات معتبر داخلی و بین‌المللی و منابع اینترنتی می‌باشد

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار